در یک سیستم CAV حجم هوای فن برابر با حداکثر هوای مورد نیاز فضاها است و دمای فضاها توسط تغییر در دمای هوای خروجی از کویل کنترل می شود.
مزایا :
طراحی آسان، قابل اتکا و بدون پیچیدگی.
مناسب فضاهایی که کنترل فشار در آن ها مهم است.
معایب :
مصرف بالای انرژی که شامل اتلاف انرژی سرمایش، گرمایش و فن می شود.
در این سیستم هوا مطابق با شرایط بدترین زون سرد شده و برای سایر زون ها مطابق نیاز آن در ترمینال مربوطه بازگرمایش میشود.
مزایا :
کنترل رطوبت به خوبی صورت میگیرد.
طراحی و کنترل سیستم راحت است.
معایب :
اتلاف انرژی آن زیاد است(دور فن حداکثر و بازگرمایش).
مزایا:
توزیع هوا ساده است چون هر زون کانال مربوط به خود را دارد.
امکان کنترل رطوبت و رطوبت زدایی به صورت مرکزی.
تعمیر و نگهداری کاملا مرکزی است.
دستگاه هواساز به صورت کامل در کارخانه ساخته میشود.
معایب :
*تعداد کانال های خارج شده از هواساز زیاد است و نیاز به فضا دارد .
مصرف انرژی آن نسبتا زیاد است (در ماه های سرد که هوای گرم و سرد مخلوط می شوند).
مزایا:
سیستمی کاملا عملی و از لحاظ مصرف انرژی بسیار با صرفه است.
از لحاظ سهولت نصب، این سیستم از سیستم چند زونه با گرمایش زون مناسب تر است.
معایب :
برای فضاهای که به میزان زیادی هوای تازه نیاز دارند باید تدابیر خاصی اتخاذ شود (مثلا ممکن است دمای پلنوم کنار گذر خیلی پایین بیاید).
نمی تواند مانند چند زونه با بازگرمایش رطوبت را کنترل کند.
ترموستات اتاقی دمپر هوای گرم و سرد را کنترل و با مخلوط کردن هوا دمای مورد نیاز را تأمین میکند.
مزایا :
سیستم تمام هوایی است و هزینه اولیه و نگهداری آسان تری دارد.
منبع : پاورپوینت انواع سیستم های تهویه مطبوع