قدم اول در مراقبت خارج کردن مددجو از محل حادثه و خاموش نمودن فرایند آتش جهت پیشگیری از اسیب به ناجیان می باشد.
اولویت اول شامل ایجاد یک راه هوایی – تامین اکسیژن (اکسیژن صد در صد در صورتی که مسمومیت با مونوکسید کربن وجود داشته باشد)
جایگذاری حداقل یک راه وریدی در اندازه بزرگ و پوشاندن زخم است.
شستشوی سختگی های شیمیایی باید فورا اغاز شود
راه هوایی با توجه به حفاظت از طناب نخاعی
تبادلات گاز یا تنفس
وضعیت گردش خون و قلب
ناتوانی شامل نقایص نورولوژیک
حفظ یک محیط گرم
جایگزینی مایعات بعد از تامین نیازهای فوری تنفسی در سوختگی های بزرگتر از 20 درصد کل سطح بدن شروع می شود.
تاخیر در احیای مایعات یا تجویز ناکافی مایعات منجر به ایسکمی به ویژه در کلیه ها و مجاری گوارشی اختلال عملکرد و یا نارسایی اعضا می گردد.
پس ازتثبیت وضعیت تنفسی و گردش خون درصورت صدمات تروماتیک یا الکتریکی باید بیمار را از نظر صدمات مهره های گردنی و ضربه ی مغزی مورد بررسی قرار داد.
روی زخم های بیمار پماد نمالید.درمان سرپایی زخم با پماد های سوختگی نه تنها مفید نیست بلکه گاهی میزان عفونت را افزایش میدهد.پمادی که روی زخم بماند و مورد شستشو قرارنگیرد، در ترمیم پوست اختلال ایجاد میکند.
بهتر است به بیمار چیزی نخوراند و شروع رژیم غذایی را به عهده پزشک درمانگر بیمار بگذارید.
اگر چیزی در بدن فرد فرورفته است نباید در محل حادثه خارج شود.این اقدام باید در بیمارستان و توسط پزشک انجام شود.گاهی برای خارج کردن این اجسام تیز نیاز به عکسبرداری و گاهی نیاز به عمل جراحی است.
منبع : پاورپوینت مراقبت از صدمات سوختگی