آموزش کار اصلى معلم است. آموزش، به فعالیتهاى از پیش طرحریزى شدهاى گفته مىشود که با هدف ایجاد یادگیرى در دانشآموزان یا دانشجویان بین معلم و یک یا چند دانشآموز به صورت کنش متقابل یا رابطه دو جانبه انجام مىشود.
لذا ویژگى مهم و امتیاز عمده آموزش رو در روى کلاسى همین کنش متقابل آن است. با این حال، آموزش، تنها به آموزش کلاسى محدود نمىشود و سایر شیوههاى آموزشى از جمله آموزش رادیویى، آموزش تلویزیونى، آموزش از روى کتاب، یا آموزش مکاتبهاى نیز در ردیف فعالیتهاى آموزشى قرار دارند.
منظور ما از آموزش همان آموزش رو در روى کلاسى است که متداولترین و مؤثرترین شیوه آموزشى در سراسر جهان است.
تهیه و تدوین هدفهاى آموزشى اولین مرحله از مراحل فعالیتهاى آموزشى معلم است. در این مرحله است که معلم تصمیم مىگیرد چه درس بدهد و در نتیجه آموزش، از دانشآموزان خود چه انتظاراتى داشته باشد.
یکى از متخصصان آموزش و پرورش به نام رالف تایلر (1970) در کتاب خود به نام اصول رالفتایلر. اصول اساسى برنامهریزى تحصیلى، ترجمه تقىپور ظهیر (تهران، انتشارات ابوریحان، 1358 اساسى برنامهریزى تحصیلى، براى گزینش هدفهاى آموزشى طرح هفت مرحلهاى زیر را پیشنهاد کرده است:
سه اصل انتخاب هدفهاى کلى عبارتاند از: 1. نیازهاى فراگیران 2. نیازهاى جامعه 3. نظر متخصصان موضوعهاى درسى. منظور این است که برنامهریزان و هدف نویسان آموزش و پرورش، هم باید نیازهاى فراگیران را در نظر بگیرند، هم احتیاجات جامعه را تأمین کنند.
هدفهاى انتخاب شده از اصول سه گانه بالا، هدفهایى کلى و موقتى هستند که باید از دو صافى فلسفه آموزش و پرورش و روانشناسى پرورشى و یادگیرى بگذرند تا به صورت هدفهاى قطعى قابل تجزیه و تبدیل به هدفهاى دقیق آموزشى در آیند.
منبع : پاورپوینت کتاب روان شناسی تربیتی