مسائل و شرائطی که مدیران برای آن اخذ تصمیم می‌کنند مختلف و متفاوت می‌باشد. گاهی نوع مسائل با هم متفاوت است نظیر این که زمانی تصمیم در مورد تولید سازمان و کارخانه‌ای اخذ می‌گردد و زمانی نیز در مورد حقوق کارمندی صورت می‌گیرد؛ وگاهی اطّلاعاتی که برای اخذ تصمیم بدست مدیر می‌رسد متفاوت است نظیر این که زمانی اطّلاعات کافی و کامل است و زمانی اطّلاعات ناکافی و غیر دقیق است. در واقع مسائل مختلف به انواع متفاوتی از تصمیم گیری نیازمنداند، از این رو تصمیم گیری انواع و شقوق مختلفی پیدا می‌کند.
برای تشخیص نوع و ماهیّت یک تصمیم و تعیین سطح مدیریتی مسئول آن به چهار ملاک می‌توان اشاره کرد:
تازگی یا تکراری بودن تصمیم.
میزان دخالت زمان آینده در تصمیم.
دامنة امور و فعالیّت‌هائی که تصمیم بر آنها مؤثر است.
میزان مداخلة عوامل کیفی در آن.
أ. تصمیمات از حیث مراحل و چگونگی اخذ آنها
تصمیمات برنامه‌ریزی شده «معمول»
تصمیمات برنامه‌ریزی نشده «غیر معمول»
ب. تصمیمات از حیث موقعیّت‌ها و شرایط تصمیم گیری
موقعیّت اطمینان «یقین»
موقعیّت مخاطره «ریسک»
موقعیّت عدم اطمینان
ت. تصمیمات از حیث سطوح مدیریتی مرتبط با آن
تصمیم‌های استراتژیک
تصمیم‌های اداری یا ردة میانی
تصمیم‌های عملیاتی
ث. تصمیمات از حیث تصمیم گیرندگان
تصمیمات فردی
تصمیمات گروهی
تصمیمات برنامه‌ریزی شده «معمول»:
تصمیم‌های برنامه ریزی شده، تصمیم‌هائی هستند که بر حسب عادت، قوانین و رویه‌های معیّنی اخذ می‌گردند. هر سازمانی خط مشی و رویه‌هائی دارد که در وضعیّت‌های مشابه و تکراری تصمیم گیری بر مبنای آن صورت می‌گیرد.
منبع پاورپوینت انواع تصمیم گیری و ارتباط آن با سطوح مدیریت