مقاله تاریخچه کاشی

کاشی به قطعه سنگی مصنوعی گفته می‌شود که طول و عرض آن مختلف بوده و ضخامت آن چند میلی‌متر است، و یک روی آن دارای سطحی شیشه‌ای بوده و کاملاًّ صاف و صیقلی می‌باشد. کاشی محصولات سفالین و سرامیکی است که در ساختمان کاربرد و اهمیت ویژه‌ای دارد مانند حمام‌ها، توالت‌ها، آشپزخانه‌ها و آب ریزگاه‌های عمومی و غیره. کاشی برای تزئینات داخل و خارج ساختمان و همچنین برای بهداشت و عایق رطوبت به کار می‌رود.
واژه کاشی از نام شهر کاشان اقتباس شده که از اوایل دوران اسلامی به عنوان مرکز صنعت سفال‌سازی مشهور بود.

هنر کاشی سازی معرق یا کاشی گل وبته که نزد اروپاییان بیشتر به موزاییک شهرت دارد ، از قرن هفتم هجری بتدریج زینت بخش معماری ایران ، به ویژه بناهای مذهبی گردید . اهمیت کاشی معرق نسبت به انواع دیگر کاشی ، زیبائی فوق العاده و درجه استحکام آن است و به همین دلیل پس از گذشت سالیان سال بر روی بناها برجای می ماند .

برای ساخت کاشی معرق ابتدا کاشی را به قطعات کوچک یا بزرگ بریده و طبق نقشه ای که قبلا تهیه گردیده پهلوی هم می چینند و سپس با دوغاب گچ درزها و منافذ را پر می کنند به طوری که تمامی آن به صورت یک قطعه کاشی یکپارچه درآید و زمانی که سفت و محکم شد آن را روی بنا نصب می کنند .

هنرمندان دوره تیموریه کاشیکاری معرق رادرشرق ایران توسعه داده وبسیاری ار بناهای مذهبی این ناحیه به ویژه در هرات ، سمرقند و بخارا پایتخت های تیمور و جانشینان او با کاشی معرق تزئین گردیده است . به موازات رونق این نوع کاشی در خراسان بزرگ استفاده ازآن در شهرهای دیگر ایران نیز رواج یافت .

تاریخچه کاشی اشکال اولیه کاشی‌های سرامیکی مربوط به دوران قبل از تاریخ است وقتی که استفاده از رس به عنوان یکی از مصالح ساختمانی در چندین تمدن اولیه توسعه یافت. کاشی‌های مدرن اولیه به طور زمخت شکل داده شده بود و استقامت کاشی‌های امروزی را نداشتند. مصالح کاشی‌ها از کف رودخانه‌ها استخراج شده در بلوک‌های ساختمانی فرم داده و در آفتاب خشک می‌شدند. کاشی‌های اولیه خام بوده‌اند ولی حتی در 6000 سال قبل مردم با استفاده از رنگ زدن و کنده‌کاری ظریف روی کاشی‌ها از آن‌ها برای تزیین استفاده می‌کردند. صنعت سرامیک در واقع محدود به ساخت ظروف، وسایل و قطعات سفالی ساده گذشته نیست و کاربردی شگرف در همه ابعاد تمدن و تکنولوژی نوین بشر امروز دارد. روش ساخت و تهیه کلیه وسایل سرامیکی تقریبا یکی است و بسته به کاربرد، تفاوت‌های جزئی در روش تولید دارد.

منبع:مقاله تاریخچه کاشی

مقاله خیاطی

واژه خیاط (درزی) به شخصی گفته میشود که با پارچه و یا چرم بتواند پوششی برای بدن انسان ایجاد کند. بدین ترتیب انواع لباس های مردانه، زنانه و بچه گانه بوسیله فرد خیاطی ساخته شده و به مصرف کننده تحویل میگردد.

 در گذشته پارچه را روی اندام افراد قرار داده و فرم دلخواه را در می آوردند کوک و سنجاق زده و اقدام به دوخت می کردند. یا برخی بر حسب تجربه و بدون الگو, لباس را برش زده که نیاز به چندین پرو داشت. رفته رفته با پیشترفت علم و تجربه, متدهای تدوین و بصورت کلاسیک, در کشورهای مختلف رایج گردید. متد گرلاوین، متد فرانسوی، متد ژاپن، متد متریک و متد مولر آلمانی. دو استاد فن خیاطی به نامهای ویونت Vionnet و شانل Shanel که حساسیت و استعداد خاصی نسبت به زیبایی شناسی و مسایل اجتماعی داشتند، تغییرات خطوط اندام و بدن را کشف کردند. با آنکه تعبیر و تفسیر این دو طراح متفاوت بود اما آنان را باید بوجود آورنده و مخترع اصلی لباس ساده و راحت امروز دانست. از آن جا که پوشیدن لباس یک ضرورت است هر کس این دین را نسبت به خودش احساس می کند که ظاهر خود را به خوشایند ترین شکل ممکن به جهانیان عرضه کند. بنابراین پوشاک باید رنگ و طراحی هنرمندانه و زیبا داشته باشد و هماهنگ با شرایط محیط و باب روز باشد. پدید آمدن پوشاک امری تصادفی و خواستنی نبوده است. بلکه بر مبنای تفکرات و نیاز های اقلیمی، مادی و معنوی اقوام به وجود آمد، شکل گرفت و تحول یافت. پوشاک باستان در قرون وسطی جای خود را به شکل ظاهری شکوهمند داد. در عهد رنسانس پر زرق و برق شد و صورتی تجملی پیدا کرد و سپس در عصر نوین شکلی نامشخص و رمز گونه به خود گرفت. زمینه های شغل مزون لباس عروس و نامزدی _ تولیدی لباس و فروش آن _ چرم دوزی _ آموزش الیاف سنجی_ دبیری در این رشته _ طراحی لباس_ طراحی صحنه در صدا و سیما _ طراحی اندام _ تولید لباس بچه گانه _ زنانه دوزی _ مردانه دوزی _ دوختهای تزئینی _ خانه داری عمومی از جمله شغلهای مرتبط با رشته مذکور می باشد.

خیاطی یکی از مشاغلی است که از دیر باز مورد توجه ایرانیان بوده است ، تولید پوشاک در دوره های گوناگون شکل و شمایلی متفاوت داشته است ، امروزه بازار خیاطی با استفاده از ماشین آلات مدرن و دستگاههای پیشرفته و کارخانه های عظیم بسیار متفاوت با گذشته است ، ولی همچنان استفاده از پوشاک تولیدی کارگاهها در همه دنیا رواج دارد ، کارگاه خیاطی در ایران تاریخچه ای بیش از ۱۵۰ سال دارد ، امروزه کارگاهها نیز مانند سایر بخش ها مدرن شده و با استفاده از تکنولوژی های روز دنیا سعی در آموزش خیاطی به روش نوین می نمایند .

منبع:مقاله خیاطی

مقاله عکاسی

عکاسی در لغت به معنای روش عکاسی و عکسبرداری است و همچنین به عمل و شغل عکاس نیز گفته می‌شود.این هنر در اکثر زبان‌های جهان فتوگرافی خوانده می‌شود که ترکیبی از دو کلمهٔ یونانی فتو به معنی نور و گرافی به معنی ثبت یا نگارش است. بنابراین، فتوگرافی به معنای نقش کردن با نور است. عکاسی یعنی ثبت و ایجاد یک تصویر؛ که در دو مرحله انجام می‌شود: نخست، به‌دست‌آوردن تصویر به وسیلهٔ دوربین و ثبت آن روی نگاتیو (فیلم) یا گیرنده تصویر الکترونیکی و دوم، ظاهر کردن تصویر مخفی حاصل از دوربین عکاسی و پایدارکردن آن. در این فرایند، دریافت و ثبت نور بر روی یک سطح حساس به نور، مانند نگاتیو یا گیرنده تصویر، باعث می‌شود الگوهای نوری بازتابیده شده یا ساطع شده از اشیاء بر روی سطح حساس به نور (نقره کلرید یا گیرنده) تأثیر گذارد و باعث ثبت تصاویر گردد. عکاسی دارای سه جنبهٔ علمی، صنعتی و هنری است؛ به‌عنوان یک پدیدهٔ علمی متولد شد، به‌شکل یک صنعت گسترش یافت و به عنوان هنر تثبیت شد عکاسی توسط یک فرد کشف و تکمیل نشده‌است، بلکه نتیجهٔ تلاش بسیاری از افراد در زمینه‌های مختلف و اکتشافات و نوآوری‌های آنان در طول تاریخ است و سال‌ها قبل از اختراع عکاسی، اساس کار دوربین عکاسی وجود داشته‌است اما اولین تصویر لیتوگرافی نوری در سال ۱۸۲۲ میلادی توسط مخترع فرانسوی، ژوزف نیسه‌فور نیِپس تولید شد و پس از آن توانست عکسی دائمی از طبیعت به نام اصطبل و کبوترخانه را خلق کند. او با همکاری لوئی داگر، آزمایش‌هایی را بر ترکیبات نقره براساس یافته‌های یوهان هاینریش شولتز انجام دادند و داگر در سال ۱۸۳۷ توانست روش داگرئوتایپ را اختراع کند. تئوری عکس رنگی سه‌رنگ، توسط جیمز کلرک ماکسول در سال ۱۸۵۵ پیشنهاد شده بود. برپایهٔ نظریهٔ او، نور مرئی از سه رنگ اساسی قرمز، سبز و آبی، تشکیل شده‌است. پس فیلمی از سه لایه ساخت که هر لایهٔ آن نسبت به یکی از سه رنگ‌های اولیه حساس بود و توانست نخستین عکس‌رنگی را در سال ۱۸۶۱ به ثبت برساند. جورج ایستمن در سال ۱۸۸۴ میلادی فیلم رول را که فیلمی از جنس پلاستیک آغشته به امولسیون ژلاتینی است را ابداع کرد و با ساخت دوربین جعبه‌ای در سال ۱۸۸۸، عکاسی را برای مردم عادی مقرون به صرفه نمود و تحول مهمی در عکاسی ایجاد کرد. ادوین لند نوعی دوربین آنالوگ ظهور فیلم فوری موسوم به دوربین پولاروید را اختراع کرد که بلافاصله پس از عکسبرداری، نسخهٔ چاپ‌شدهٔ عکس را پرینت می‌کردند و عکس گرفته‌شده یک دقیقه بعد و در مدل‌های جدیدتر تا چند ثانیه بعد، قابل رویت بود.

عکاسی در لغت به معنای روش عکاسی و عکسبرداری است و همچنین به عمل و شغل عکاس نیز گفته می‌شود. این هنر در اکثر زبان‌های جهان فتوگرافی خوانده می‌شود که ترکیبی از دو کلمهٔ یونانی فتو به معنی نور و گرافی به معنی ثبت یا نگارش است. بنابراین، فتوگرافی به معنای نقش کردن با نور است.
عکاسی یعنی ثبت و ایجاد یک تصویر؛ که در دو مرحله انجام می‌شود: نخست، به‌دست‌آوردن تصویر به وسیلهٔ دوربین و ثبت آن روی نگاتیو (فیلم) یا گیرنده تصویر الکترونیکی و دوم، ظاهر کردن تصویر مخفی حاصل از دوربین عکاسی و پایدارکردن آن.
در این فرایند، دریافت و ثبت نور بر روی یک سطح حساس به نور، مانند نگاتیو یا گیرنده تصویر، باعث می‌شود الگوهای نوری بازتابیده شده یا ساطع شده از اشیاء بر روی سطح حساس به نور (نقره کلرید یا گیرنده) تأثیرگذارد و باعث ثبت تصاویر گردد.

منبع:مقاله عکاسی

مقاله رنگ

به گفته ایتن مطالعه بر روی احساس ناشی از رنگ ها ، با تاثیرات رنگ بر طبیعت آغار می شود . رنگ یکی از عناصر اساسی در طراحی محیط محسوب می شود ، انسان در محیط زندگی خود به صورت آگاهانه یا نا آگاهانه با رنگ ها در حال تعامل است و ازآن ها تاثیر می پذیرد . این تاثیرات می توانند به صورت فیزیولوژیکی و پسیولوژیکی پدیدار شوند. امروزه بیان اینکه رنگ به صرف زیبایی در محیط مورد استفاده قرار گیرد ، نمی تواند مورد پذیرش قرار گیرد ، چرا که مساله مهم در طراحی یک محیط نیاز ها و احساسات کاربران آن می باشد . بنابراین آگاهی از این تاثیرات و نحوه استفاده از آن ها در بهبود کیفیت فضا می تواند موثر واقع شود . در این راستا پژوهش حاضر با استفاده از روش تحقیق توصیفی، به بررسی روانشناسی رنگ و اثرات آن بر محیط ، با تاکید بر فضاهای داخلی اختصاص داده شده است .در ابتدا به شناخت ماهیت رنگ و برخی از ویژگی های آن ، نحوه ادراک رنگ و سپس با بررسی تاثیرات فیزیولوژیکی و روانشناسانه آن ، با تاکید بر بعد تاثیرات روانی ، عواملی چون تاثیر رنگ محیط و دکو راسیون داخلی در ادراک دما ، وزن ظاهری اشیاء ، وسعت محیط ، قضاوت در مورد گذر زمان و مسیر یابی در فضاهای مختلف و... با مرور آزمایشات و تحقیقات انجام شده در سال های اخیر ، توسط محققان مختلف و مقایسه و نتیجه گیری آنها پرداخته شده است، در آخر راهکارهایی را برای نحوه استفاده از این تاثیرات در محیط و دکوراسیون داخلی بر مبنای مطالعات انجام گرفته و نتایج حاصل از مراحل قبل ارائه می دهد.

رنگ زندگیست، زیرا جهان بدون رنگ برای انسان حتی حیوانات، مرده جلوه می نماید. ماهیت اصلی رنگ، طنینی از تصوارت خیالی بوده و در این حالت رنگ موسیقی است، چنانچه شعله آتش، بوجود آوردنده نور است، نور نیز رنگ را بوجود می آورد. و اما اهمیت رنگ در معماری، جذابترین و جالبترین قانونیست که به طراحی ما روح می بخشد از ابتدای خلقت تا کنون، قانونیست که افراد را از یکدیگر مجرا می کند در رفتار، سیاست و مذهب. رنگ بازتاب فیزیکی نور از سطح اشیاء است که چشم انسان آن رادریافت کرده و تاثیرات احساسی مختلفی هر فرد ایجاد می کند به گونه ای که رنگ های روشن و پررنگ قالب نشاط آوری دارند، سرزندگی در انسان ایجاد کرده و روح بخش اند، در مقابل، رنگ های تیره و کم رنگ، عاری از نشاط اند و فاقد اثر روح بخشی. رنگ یکی از خاصیت های نور است، ادراک رنگ، نتیجه نور تابیده شده، تغییرات در آن، ویژگی های جذب کنندگی، قالب انعکاس و حتی انتقال سطح، رابطه سطح با رنگ های اطراف و دیگر ویژگی های است که چشم انسان قادر به درک آن می باشد. رنگ قدرت این را دارد که به صورت منحصر به فرد در انسان، حالات روحی مختلفی را بوجود آورد؛ از قبیل هیجان یا اضطراب، و حتی آرامش بخشی و ایجاد فضای خاص. رنگ می تواند دلهره بیافریند و یا اینکه افراد را نگران یا بیخیال جلوه دهد. رنگی که برای محیط پیرامونی خود انتخاب می کنید تاثیر عمیقی بر حالات روحی و روانی شما به همراه دارد، بنابراین به تاثیر رنگ ها در محیط زندگی باید توجه داشت تا بتوان محیطی به وجود آورد که برای همگان لذت بخش باشد، در این مقاله به بررسی تاثیر رنگ بر رفتارهای متقابل انسان و محیط، و اهمیت آن در معماری داخلی می پردازیم.

منبع:مقاله رنگ

مقاله آشنایی با موسیقی و نتها

موسیقی یکی از هدفهای زیباست که از ابتدای خلقت در نهاد طبیعت مستور بوده. آهنگ مرغان خوش نوا، وزش باد و حرکت برگ درختان، لغزش آب جویباران و ریزش آبشارها موسیقی ابتدائی بشر و اولین آموزگار انسان در آموختن این هنر بوده است.
موسیقی زبانی است که انسان به یاری آن می تواند کما بیش آنچه رادر ضمیر مکنون و مکتوم خویش دارد به میان آورد.
از سوی دیگر موسیقی وسیله ای است که یک موسیقیدان (خلاق موسیقی) بسته به احساس، دانسته های عمومی، جهان بینی و انسانیت خویش از آنچه که نزد استادان خود فرا گرفته و خود نیز آنها را به تجربة عملی گذارده، بهره گرفته و مکنونات قلبی، آرزوهای نهفته فردی و یا سرکوب شدة اجتماعی را باز آفریند.

موسیقی یا موزیک (به فرانسوی: musique) که در فارسی به آن خُنیا هم گفته می‌شد، یکی از فعالیت‌های بشری است که بُن‌مایهٔ تشکیل‌دهندهٔ آن، صدا و سکوت است. عناصر اصلی تشکیل‌دهندهٔ موسیقی شامل زیروبمی (نَواک) (تعیین‌کنندهٔ ملودی و هارمونی) و ریتم است.

تئوری موسیقی (به انگلیسی: music theory، به فرانسوی: théorie de la musique) نظریه‌ای دربارهٔ قواعد، اصطلاحات و نحوهٔ اجرای موسیقی است. تئوری موسیقی از قرن‌های گذشته ابداع شده و به‌تدریج تکامل یافته‌است. تئوری موسیقی شاخه‌ای تخصصی از رشتهٔ موسیقی است که شامل شناخت کلیهٔ قواعد، علامت‌ها و آشنایی با انواع صدای نُت‌ها، فاصله، ترکیب میزان‌ها، ضرب‌آهنگ (ریتم)، گام، و پرده‌های موسیقی است. اهمیت «تئوری موسیقی» به قدری است که از نظریه‌دانان این رشته به‌عنوان «نظریه‌پرداز موسیقی» (تئوریسین موسیقی) نام می‌برند.

 الفبای موسیقی نت نام دارد. نُت یا نوت، در موسیقی به دو معنی بکار می رود:یکی به معنی واحد صدائی با فرکانس ثابت که نامی بر آن گذاشته شده، که در متون کهن فارسی به آن نغمه می گویند. دیگری به معنی نمایش یا نشانه نوشتاری هر یک از این صداها. در معنی اول نت ها هفت نام برای نوشتن اصوات موسیقایی هستند.در ایران به پیروی از فرانسه و ایتالیا نت ها به این صورت نام گذاری می شوند:دو - ر - می - فا - سل - لا - سی (do, re, mi, fa, sol, la, si). روش های نام گذاری دیگر نیز وجود دارد که نت ها را با اصطلاحات «A, B, C, D, E, F, G» عنوان می کنند.در این روش A همان نت «لا» (la) است. این نام ها بیانگر نواک اصوات است. در معنی دوم، برای مکتوب کردن اصوات موسیقی، این صداها را طبق قواعد خاصی بین یا روی پنچ خط افقی می نویسند که به نام خطوط حامل شناخته می شوند.

منبع:مقاله آشنایی با موسیقی و نتها