آفریقای سیاه یا زیرصحرایی اصطلاحی است که برای مناطق جنوب صحرای بزرگ آفریقا به‌کار می‌رود. مرز صحرای بزرگ با مناطق سرسبزتر اصطلاحاً «ساحل صحرا» نامیده می‌شود و آفریقای سیاه در جنوب این «ساحل صحرایی» قرار گرفته‌است. منطقهٔ صحرایی شمال این نوار مرزگونه، شمال آفریقا نام دارد.
منظور از اصطلاح هنر آفریقایی، هنر آفریقای زیر صحرا است و منظور هنر کشورهای شمال آفریقا نیست. کشورهای ساحلی مدیترانه شمال آفریقا دارای هنری متفاوت نسبت به دیگر کشورهای آفریقا هستند. اپا ماسک، آجرا ایفا، تندیس آکوآبا، هنر بیجاگو، فرهنگ نوک در نیجریه، هنر آکان، هنر چیوارا و هنر یوروبا نمونه‌هایی از هنر آفریقایی هستند.
آشکار است که حیطه هنرهای تجسمی ، فراورده های آفریقای سیاه برای برآوردن نیازهای دینی و جادوگری است و همچنین در آفرینش این آثار غایت اجتماعی مطمح نظر بوده است: برای تملک شیی با ویژگی های معین یا به خاطر حق پوشیدن لباسی که موقعیت گروهی ویژه صاحب لباس را نشان می دهد. این آثار همچنین نیازهای سیاسی را بر آورده می سازند: برای نمونه قدرت شاه به تخت و گاه او بستگی دارد. یا در برخی کاربردهای حفظ صلح و امن باید از صورت بهره گیرند. یا برخی اوقات این آثار از نمادی اعتبار و حیثیتی برخوردارند، ماند گنجینه هایی که روسای قبایل به داشتن آن می نازند یا خانه های دو طبقه که برخی از اعیان برای خود می سازند. یا برای بازی هستند، مانند عروسک هایی که خیلی پرداخته اند و دختران کوچک در میان اقوام آفریقا با آن بازی می کنند. اما این ها این حقیقت را نفی نمی کند که این اشیا در سیاهان آفریقا که آنها را به کار می برند یا به آن می نگرند واکنشی جمال شناختی برمی انگیزاند و تنها در مورد اشیای ساخته شده صنعتی نیست که این گونه واکنش ها به چشم می خورد.(اعلم و دیگران، هنر و فرهنگ آفریقای سیاه)