روانپزشکان برای بر چسب‌گذاری رفتارهای نا هنجار در یک نظام طبقه‌بندی به توافق رسیده‌اند. محصول این توافق تحت عنوان یک کتاب مرجع تخصصی، یعنی (DSM-5) توسط انجمن روان پزشکی آمریکا در سال ۲۰۱۳ منتشر شده‌است.
در DSM-5، رفتارهای نا هنجار بر طبق شباهت‌ها و تفاوت‌های اصلی در شیوه‌هایی که افرادِ مبتلا به اختلال روانی رفتار می‌کنند، طبقه‌بندی می‌شوند.
روانپزشکان، اصول روان‌شناختی تجربی را برای رفع مشکلات افراد در زمینه‌سازگاری و رفتار نابهنجار به کار می‌برند. اما پیش از آنکه روان‌شناسان بالینی بتوانند مداخلات موردنظرشان را تدوین و اجرا کنند باید ابتدا نشانه‌های آسیب روانی و سطح ناسازگاری مراجعان خود را بسنجند. نکته جالب توجه این است که تعریف دقیق این موارد امکان‌ناپذیر است. در این مطلب نگاهی انتقادی خواهیم داشت به برخی تعاریف و برچسب‌های روانشناسی بالینی تا بتوانیم برخی از معضلات ناشی از کاربردشان را روشن کنیم.
نواع طبقه بندی در روانپزشکی:
طبقه بندی DSM-IV
1- اختلالاتی که نخستین بار در دوره شیرخوارگی، کودکی یا نوجوانی آشکار می شوند
2- اختلالات شناختی و نسیانی
3- اختلالات روانی ناشی از اختلالات و بیماریهای طبی
4- اختلالات وابسته به مصرف مواد
5- اسکیزوفرنیا و سایر اختلالات psychotic
6- اختلالات خلقی
7- اختلال اضطرابی
8- اختلالات شبه جسمانی
9- اختلالات ساختگی ( عمدی)
10- اختلالات تجزیه ای
11- اختلال جنسی
12- اختلالات خوردن
13- اختلالات خواب
14- اختلالات کنترل تکانه
15- اختلالات انطباق
16- اختلالات شخصیت
17- اختلالات دیگری که ممکن است مورد توجه بالینی قرار گیرند