کارآفرینی (به انگلیسی: Entrepreneurship) به فرایند خلق ارزش جدید (مادی یا معنوی) از طریق یک تلاش متعهدانه با در نظر گرفتن ریسکهای ناشی از آن اطلاق میشود. واژه کارآفرینی از کلمه فرانسوی "Entrepreneurs " به معنای "متعهد شدن " نشات گرفته‌است. کارآفرینی اولین بار مورد توجه اقتصاددانان قرار گرفت و تمامی مکاتب اقتصادی از قرن ۱۶ میلادی تاکنون به نحوی کارآفرینی را در نظریه‌های اقتصادی خویش تشریح نموده‌اند.
یوزف شومپیتر فرایند کارآفرینی را "تخریب خلاق" می‌نامد. به عبارت دیگر ویژگی تعیین‌کننده در کارآفرینی همانا انجام کارهای جدید یا ابداع روش‌های نوین در امور جاری است.ژورف شومپیتر که از او به عنوان پدر کارآفرینی یاد می‌کنند، واژه نوآوری را به کارآفرینی پیوند می‌دهد. به عبارت دیگر ویژگی تعیین‌کننده در کارآفرینی انجام کارهای جدید یا ابداع روش‌های نوین در امور جاری می‌داند. از نظر او نوآوری در هر یک از زمینه‌های ذیل کارآفرینی محسوب میشود.
ارائه کالای جدید
ارائه روش جدید در فرایند تولید
گشایش بازاری جدید
یافتن منابع جدید
ایجاد هر گونه تشکیلات جدید در صنعت
پیتر دراکر، پدر علم مدیریت، کارآفرین را کسی می‌داند که فعالیتی را با سرمایه اقتصادی خودش شروع می‌کند، ارزش‌ها را تغییر می‌دهد و در محیط اطراف خود تحول ایجاد می‌کند و به سمت بهتر شدن می‌برد.
هدف پژوهش حاضر بررسی مدلها و رویکردهای آموزش کارآفرینی در مدارس میباشد.امروزه نقش نوآوری در توسعه اجتماعی و اقتصادی جوامع غیر قابل انکار است، در این راستا آموزش کارآفرینی از اولین مقاطع تحصیلی با ارتقای نگرش مثبت دانش آموزان در این زمینه و بهبود پتانسیل کسب و کار درجامعه اهمیت به سزایی دارد .از آنجا که سبک آموزش در ایجاد انگیزه و ترغیب دانش آموزان به سمت کارآفرینی حایز اهمیت میباشد، مطالعه حاضر با روش کتابخانه ای به صورت مروری –تحلیلی به بررسی مدل های مفهومی آموزش کارآفرینی در مدارس و مطالعاتی که در کشورهای مختلف از جمله اسپانیا،سوید و مکزیک در این مورد صورت گرفته پرداخته تا زمینه ارتقای آموزش کارآفرینی در مدارس ایجاد شود. دانش آموزان از لحاظ تجربه و نیازهای آموزشی کارآفرینی در سطوح مختلف قرار دارند، بنابراین سبک آموزش برای هر گروه از دانش آموزان متفاوت میباشد. در پژوهش حاضر،سبک آموزش کارآفرینی برای سه گروه شامل دانش آموزان بدون تجربه کارآفرینی، با تجربه کارآفرینی و دانش آموزانی که در حال حاضرکسب و کارنوآورانه خود را اداره می کنند بررسی میشود تا با انتخاب مناسب ترین سبک آموزشی برای گروه های مختلف دانش آموزان، گامی موثر جهت توسعه ایده های نوین آنها، اجرایی کردن ایده ها و نهایتا گسترش فرهنگ کارآفرینی درجامعه برداشته شود.
منبع:مقاله رویکردهای کارآفرینی